از میخ و گل های کاغذی

چرا از آدم ها فرار میکنیم؟ قسمت اولاین که من این فعل میکنم را جمع بستم قضیه دارد، قضیه اش هم این است که احساس امنیت به آدم میدهدمثلا اگر مردم لخت در خیابان راه میرفتند، تو فقط با لخت بودن احساس امنیت میکردی، و با همین استدلال توجیه میشود که اگر همه خودشان را داخل چاه پرت کنند، تو بین آن همه گوشت و استخوان در حال سقوط آرامش بیشتری خواهی داشت تا لبه ی تنها ی چاهقبول ندارید؟ نمونه اش هم همین تهران، چرا ما تهران زندگی میکنم؟ در این حجم دود و شلوغی و نامهربانی؟ چون همه اینجا زندگی میکنند، چون دور همیم و این به ما حس امنیت میدهدچه جالب، تا اینجا متوجه می شویم از میخ و گل های کاغذی...

“My love for you
was greater than my wisdom.”
― Euripides, Medea

به همین سادگی، به همین سرراستی

از میخ و گل های کاغذی...

Invitation by Shel Silverstein	If you are a dreamer, come in. If you are a dreamer, a wisher, a liar, A hope-er, a pray-er, a magic bean buyer, If you're a pretender, come, sit by my fire. For we have many a flax golden tale to spin. Come in, come in.

 

از میخ و گل های کاغذی...